Rodzina:
Zbrojnikowate
Występowanie:
Wenezuela, wody rio Ventuari, Orinoko (na wysokości ujścia Ventauri) oraz rzeka Guapuchi (dopływ Ventuari).
![[Obrazek: Cuenca_del_Orinoco_2.JPG]]()
Wielkość:
Do 15 cm.
Dymorfizm płciowy:
Dorosłe samce mają większe głowy i kolczaste wyrostki na pierwszych promieniach płetw piersiowych.
Zalecane akwarium:
Dla kilku par wystarczy zbiornik o pojemności około 200 litrów. Z tego co zauważyłem to wysokość nie ma zbytnio znaczenia, to ryby przebywające zdecydowanie przy dnie. Nie widziałem ich wyżej niż na wysokości 20 cm.
Dekoracja akwarium:
Podłożem może być piach lub grubszy, zaokrąglony żwir, o który zbrojnik nie pokaleczy brzucha i pyska. Mile widziane będą także otoczaki. Podstawą dekoracji powinny być korzenie, kora, łupiny kokosa, które L200 chętnie obgryzają. Kokos, który im wrzuciłem jest elegancko starty.
Najpierw od dołu, później obgryzienia zmierzały ku górze.
![[Obrazek: IMG_4078.jpg]]()
Warto postarać się o groty, w których jest szansa na rozmnożenie. Można je kupić gotowe lub zrobić samemu z drewna, np. leszczyny.
![[Obrazek: IMG_20170112_210606.jpg]]()
W naturalnym środowisku roślin jest niewiele, więc dołożenie roślin to kwestia indywidualnego gustu.
Woda:
Czysta, kwaśna, miękka. Odczyn pH powinien mieścić się w granicach 5.5-6.5, ale wytrzyma też wyższe lub niższe. Niestety ryba może być w takim wypadku mniej aktywna i bledsza. Podmiany raz na tydzień, max 2 tygodnie. Temperatura 24-27 stopni.
Oświetlenie:
Niezbyt intensywne, gdyż w przeciwnym razie L200 będzie się chować w kryjówce. Światło o małej intensywności, punktowe jest najlepszym rozwiązaniem.
Filtracja:
Wydajna, o silnym nurcie. Wg literatury zbrojniki te lubią "bawić się" w nurcie, nie unikają go. W naturze żyją one bowiem w odcinkach rzek o silniejszym nurcie.
Z własnych doświadczeń wynika zachowanie wręcz przeciwne. Z 4 osobników żaden nie korzysta z nurtu. Przebywają raczej w strefach neutralnych.
Opis:
Budowa ciała typowa dla wszystkich przedstawicieli zbrojnikowatych: grzbieto-brzuszne spłaszczenie ciała o prostej linii dolnej. Taki kształt pozwala rybom na sprawne pełzanie po płaskich powierzchniach. Na grzbiecie charakterystyczna płetwa w kształcie trójkąta, a za nią płetwa tłuszczowa. L200 posiada bardzo ładne, zielono-niebieskie ubarwienie, często wręcz zielono-złote z licznymi, białymi (często beżowymi) kropkami.
Zachowanie:
Ryba spokojna i towarzyska - względem obcych gatunków. Można je hodować z innymi, nieagresywnymi zbrojnikami jak L128, L204 czy L104. Kiryski też są dobrymi partnerami. Powinno się hodować grupy zbrojników o ilości 4 osobniki wzwyż.
Zauważyłem, że często są wobec siebie agresywne. Gdy jeden znajdzie się bliżej drugiego to mniejszy zostaje przegoniony. Wykazują agresję terytorialną. Długo przyzwyczaja się do nowego otoczenia. Zacząłem je widywać dopiero po około dwóch miesiącach. Jak już się przyzwyczają to co najmniej 2 osobniki są w zasięgu wzroku.
Odżywianie:
Typowy roślinożerca. Z chęcią jedzą pokarmy opadające na dno z dodatkiem spiruliny i glonów. Jako urozmaicenie można podawać sparzone warzywa jak ogórki czy cukinię. Wskazana jest też sałata lub kapusta.
Jeśli chodzi o pokarmy pochodzenia zwierzęcego to nie jest ono zalecane, gdyż powoduje u ryb problemy gastryczne w postaci długich, ciągnących się odchodów. Należy unikać hodowli z rybami mięsożernymi. Zbrojniki te są bardzo łakome i zjedzą wszystko co im wpadnie pod pysk.
Tyle wg teorii, bo z moich obserwacji wynika, że larw wodzienia czy lasonoga L200 nie ruszają. Nie zaobserwowałem żeby odchody źle wyglądały. Ba! Nigdy ich nawet nie widziałem, co oznacza, że wszystko jest do tej pory w porządku.![Uśmiech Uśmiech]()
Rozmnażanie:
Ponoć nie udało się go rozmnożyć w warunkach akwariowych. Mnie do tej pory także się nie udało.
Uwagi końcowe:
L200 Baryancistrus demantoides jest łudząco podobny do przedstawiciela tej samej odmiany L200 Hemiancistrus subviridis. Dorosłe osobniki różnią się maleńkim szczegółem, a mianowicie... odległość między płetwą grzbietową, a płetwą tłuszczową. U B. demantoides płetwa tłuszczowa znajduje się 2-3 mm za płetwą grzbietową bez widocznego odstępu, a u H. subviridis odległość ta jest znaczna - około 1 cm.
Szczerze to sam nie wiem które mam...
Są jeszcze zbyt małe żeby to stwierdzić. Stawiam na opisywanego teraz B. demantoides. ![Duży uśmiech Duży uśmiech]()
L200 są podatne na pasożyty, więc dla spokoju ducha, przed wpuszczeniem do akwarium należy je poddać kwarantannie.
Informacje zebrane na podstawie swoich doświadczeń z rybami, opisów w internecie (planetcatfish.com) oraz Wielkiego Atlasu Ryb Akwariowych Aquaela.
Zbrojnikowate
Występowanie:
Wenezuela, wody rio Ventuari, Orinoko (na wysokości ujścia Ventauri) oraz rzeka Guapuchi (dopływ Ventuari).
Wielkość:
Do 15 cm.
Dymorfizm płciowy:
Dorosłe samce mają większe głowy i kolczaste wyrostki na pierwszych promieniach płetw piersiowych.
Zalecane akwarium:
Dla kilku par wystarczy zbiornik o pojemności około 200 litrów. Z tego co zauważyłem to wysokość nie ma zbytnio znaczenia, to ryby przebywające zdecydowanie przy dnie. Nie widziałem ich wyżej niż na wysokości 20 cm.
Dekoracja akwarium:
Podłożem może być piach lub grubszy, zaokrąglony żwir, o który zbrojnik nie pokaleczy brzucha i pyska. Mile widziane będą także otoczaki. Podstawą dekoracji powinny być korzenie, kora, łupiny kokosa, które L200 chętnie obgryzają. Kokos, który im wrzuciłem jest elegancko starty.

![[Obrazek: IMG_4078.jpg]](http://galeria.cantonensis.pl/albums/userpics/10041/IMG_4078.jpg)
Warto postarać się o groty, w których jest szansa na rozmnożenie. Można je kupić gotowe lub zrobić samemu z drewna, np. leszczyny.
![[Obrazek: IMG_20170112_210606.jpg]](http://galeria.cantonensis.pl/albums/userpics/10041/IMG_20170112_210606.jpg)
W naturalnym środowisku roślin jest niewiele, więc dołożenie roślin to kwestia indywidualnego gustu.
Woda:
Czysta, kwaśna, miękka. Odczyn pH powinien mieścić się w granicach 5.5-6.5, ale wytrzyma też wyższe lub niższe. Niestety ryba może być w takim wypadku mniej aktywna i bledsza. Podmiany raz na tydzień, max 2 tygodnie. Temperatura 24-27 stopni.
Oświetlenie:
Niezbyt intensywne, gdyż w przeciwnym razie L200 będzie się chować w kryjówce. Światło o małej intensywności, punktowe jest najlepszym rozwiązaniem.
Filtracja:
Wydajna, o silnym nurcie. Wg literatury zbrojniki te lubią "bawić się" w nurcie, nie unikają go. W naturze żyją one bowiem w odcinkach rzek o silniejszym nurcie.
Z własnych doświadczeń wynika zachowanie wręcz przeciwne. Z 4 osobników żaden nie korzysta z nurtu. Przebywają raczej w strefach neutralnych.
Opis:
Budowa ciała typowa dla wszystkich przedstawicieli zbrojnikowatych: grzbieto-brzuszne spłaszczenie ciała o prostej linii dolnej. Taki kształt pozwala rybom na sprawne pełzanie po płaskich powierzchniach. Na grzbiecie charakterystyczna płetwa w kształcie trójkąta, a za nią płetwa tłuszczowa. L200 posiada bardzo ładne, zielono-niebieskie ubarwienie, często wręcz zielono-złote z licznymi, białymi (często beżowymi) kropkami.
Zachowanie:
Ryba spokojna i towarzyska - względem obcych gatunków. Można je hodować z innymi, nieagresywnymi zbrojnikami jak L128, L204 czy L104. Kiryski też są dobrymi partnerami. Powinno się hodować grupy zbrojników o ilości 4 osobniki wzwyż.
Zauważyłem, że często są wobec siebie agresywne. Gdy jeden znajdzie się bliżej drugiego to mniejszy zostaje przegoniony. Wykazują agresję terytorialną. Długo przyzwyczaja się do nowego otoczenia. Zacząłem je widywać dopiero po około dwóch miesiącach. Jak już się przyzwyczają to co najmniej 2 osobniki są w zasięgu wzroku.
Odżywianie:
Typowy roślinożerca. Z chęcią jedzą pokarmy opadające na dno z dodatkiem spiruliny i glonów. Jako urozmaicenie można podawać sparzone warzywa jak ogórki czy cukinię. Wskazana jest też sałata lub kapusta.
Jeśli chodzi o pokarmy pochodzenia zwierzęcego to nie jest ono zalecane, gdyż powoduje u ryb problemy gastryczne w postaci długich, ciągnących się odchodów. Należy unikać hodowli z rybami mięsożernymi. Zbrojniki te są bardzo łakome i zjedzą wszystko co im wpadnie pod pysk.
Tyle wg teorii, bo z moich obserwacji wynika, że larw wodzienia czy lasonoga L200 nie ruszają. Nie zaobserwowałem żeby odchody źle wyglądały. Ba! Nigdy ich nawet nie widziałem, co oznacza, że wszystko jest do tej pory w porządku.

Rozmnażanie:
Ponoć nie udało się go rozmnożyć w warunkach akwariowych. Mnie do tej pory także się nie udało.
Uwagi końcowe:
L200 Baryancistrus demantoides jest łudząco podobny do przedstawiciela tej samej odmiany L200 Hemiancistrus subviridis. Dorosłe osobniki różnią się maleńkim szczegółem, a mianowicie... odległość między płetwą grzbietową, a płetwą tłuszczową. U B. demantoides płetwa tłuszczowa znajduje się 2-3 mm za płetwą grzbietową bez widocznego odstępu, a u H. subviridis odległość ta jest znaczna - około 1 cm.
Szczerze to sam nie wiem które mam...


L200 są podatne na pasożyty, więc dla spokoju ducha, przed wpuszczeniem do akwarium należy je poddać kwarantannie.
Informacje zebrane na podstawie swoich doświadczeń z rybami, opisów w internecie (planetcatfish.com) oraz Wielkiego Atlasu Ryb Akwariowych Aquaela.