Apistogramma baenschi "inka".
Występowanie: Nie dokładnie poznane. Dotychczasowe miejsca gdzie A. baenschi były odławiane to małe leśne strumyki wpadające do Rio Shanushi i Rio Paranapura w okolicach osady Yurimaguas w Peru.
Dymorfizm płciowy: Bardzo wyraźny. Samiec większy. Bardzo kolorowy, z wyraźną czerwoną obwódką na płetwie ogonowej, która u samic bywa widoczna niezwykle rzadko. Charakterystyczna dla samca wysoka płetwa grzbietowa u tego gatunku osiąga bardzo pokaźne rozmiary. Samice żółte, posiadają ciekawy „zebrzasty” deseń na który składa się typowe żółte zabrwienie i czarne pasy, najczęściej widoczne wyłącznie od połowy ciała do ogona. Policzek samicy zakrywa szeroki pas, jednak nie aż tak rozległy jak w przypadku A. nijsseni.
Grupa i symbol:Cacatuoides/Nijsseni, A188
Rozmiar: samiec - 8cm, samica 6cm
Hodowla i rozmnażanie: Gatunek względnie łatwy w rozmnażaniu. Posiadanie dobranej pary, jak w przypadku innych przedstawicieli Grupy Nijsseni jest kluczowe. Woda powinna mieć następujące wartości: pH 5.5-7.0, twardości bliskie zeru, temperaturę ok. 25-28st. Samica składa bladoróżową/białą ikrę w kryjówkach takich jak łupiny orzecha kokosowego, czarne pojemniczki po filmach fotograficznych, między korzeniami, w ilości 30 do ponad 100 sztuk. Młode wylegają się po 36-72 godzinach, w ciągu kolejnych 5-6 dni zaczynają pływać. Narybek karmiony świeżo wylęgłą artemią rośnie stosunkowo szybko i po 5-6 miesiącach osiąga dojrzałość płciową.
Cechy gatunku: Samce obejmują terytorium kilku samic. Możliwe jest trzymanie jednego samca z 2-4 samiczkami. Celem ośmielenia w akwarium należy zapewnić im dużą ilość kryjówek, rośliny rzucające cień i towarzystwo ryb rozpraszających (np. małych kąsaczowatych). Przy odpowiednio dużym akwarium zalecane jest trzymanie większe liczby samic i samców, np. 3 samce i 6 samic.
Dodatkowe informacje: A. baenschi w ostatnich latach stała się prawdziwym przebojem, podobnie jak inni przedstawiciele Grupy Nijsseni. Ze względu na atrakcyjne ubarwienie jest nadal w dużych ilościach odławiana z naturalnego środowiska. Trzeba mieć jednak na uwadze, że ten prawdopodobnie rzadki na obszarze swojego występowania gatunek może zostać szybko wytrzebiony.
Źródło: http://www.apisto.pl
Moja parka z odłowu
![.jpg]()
baenshi1.JPG (Rozmiar: 20,54 KB / Pobrań: 2)
![.jpg]()
20170211_170039.jpg (Rozmiar: 1,14 MB / Pobrań: 2)
Młode podrostki
![.jpg]()
baenshi2.jpg (Rozmiar: 37,79 KB / Pobrań: 2)
Ja trzymam parkę tych przepięknych pielęgniczniczek w akwarium 50l (60cm dł.) choć na pewno jest to troche mało. Dla chcących hodować te ryby proponuję zbiornik o min. długości 80cm. Woda jakiej używam to mieszanka kranu z RO. Twardości bliskie 0 a Ph z zakresu 6 - 7. Temperatura - 27 st. W zbiorniku jeden korzeń, kilka roślin, piasek kwarcowy ok 1mm (jedyne słuszne podłoże) i połówka łupiny kokosa z wydrążonym otworem "wejściem". Ryby trą się regularnie...
Zachęcam, naprawde warto je hodować![Uśmiech]( "Uśmiech")
Inki, ich młode i towarzystwo
Występowanie: Nie dokładnie poznane. Dotychczasowe miejsca gdzie A. baenschi były odławiane to małe leśne strumyki wpadające do Rio Shanushi i Rio Paranapura w okolicach osady Yurimaguas w Peru.
Dymorfizm płciowy: Bardzo wyraźny. Samiec większy. Bardzo kolorowy, z wyraźną czerwoną obwódką na płetwie ogonowej, która u samic bywa widoczna niezwykle rzadko. Charakterystyczna dla samca wysoka płetwa grzbietowa u tego gatunku osiąga bardzo pokaźne rozmiary. Samice żółte, posiadają ciekawy „zebrzasty” deseń na który składa się typowe żółte zabrwienie i czarne pasy, najczęściej widoczne wyłącznie od połowy ciała do ogona. Policzek samicy zakrywa szeroki pas, jednak nie aż tak rozległy jak w przypadku A. nijsseni.
Grupa i symbol:Cacatuoides/Nijsseni, A188
Rozmiar: samiec - 8cm, samica 6cm
Hodowla i rozmnażanie: Gatunek względnie łatwy w rozmnażaniu. Posiadanie dobranej pary, jak w przypadku innych przedstawicieli Grupy Nijsseni jest kluczowe. Woda powinna mieć następujące wartości: pH 5.5-7.0, twardości bliskie zeru, temperaturę ok. 25-28st. Samica składa bladoróżową/białą ikrę w kryjówkach takich jak łupiny orzecha kokosowego, czarne pojemniczki po filmach fotograficznych, między korzeniami, w ilości 30 do ponad 100 sztuk. Młode wylegają się po 36-72 godzinach, w ciągu kolejnych 5-6 dni zaczynają pływać. Narybek karmiony świeżo wylęgłą artemią rośnie stosunkowo szybko i po 5-6 miesiącach osiąga dojrzałość płciową.
Cechy gatunku: Samce obejmują terytorium kilku samic. Możliwe jest trzymanie jednego samca z 2-4 samiczkami. Celem ośmielenia w akwarium należy zapewnić im dużą ilość kryjówek, rośliny rzucające cień i towarzystwo ryb rozpraszających (np. małych kąsaczowatych). Przy odpowiednio dużym akwarium zalecane jest trzymanie większe liczby samic i samców, np. 3 samce i 6 samic.
Dodatkowe informacje: A. baenschi w ostatnich latach stała się prawdziwym przebojem, podobnie jak inni przedstawiciele Grupy Nijsseni. Ze względu na atrakcyjne ubarwienie jest nadal w dużych ilościach odławiana z naturalnego środowiska. Trzeba mieć jednak na uwadze, że ten prawdopodobnie rzadki na obszarze swojego występowania gatunek może zostać szybko wytrzebiony.
Źródło: http://www.apisto.pl
Moja parka z odłowu
baenshi1.JPG (Rozmiar: 20,54 KB / Pobrań: 2)
20170211_170039.jpg (Rozmiar: 1,14 MB / Pobrań: 2)
Młode podrostki
baenshi2.jpg (Rozmiar: 37,79 KB / Pobrań: 2)
Ja trzymam parkę tych przepięknych pielęgniczniczek w akwarium 50l (60cm dł.) choć na pewno jest to troche mało. Dla chcących hodować te ryby proponuję zbiornik o min. długości 80cm. Woda jakiej używam to mieszanka kranu z RO. Twardości bliskie 0 a Ph z zakresu 6 - 7. Temperatura - 27 st. W zbiorniku jeden korzeń, kilka roślin, piasek kwarcowy ok 1mm (jedyne słuszne podłoże) i połówka łupiny kokosa z wydrążonym otworem "wejściem". Ryby trą się regularnie...
Zachęcam, naprawde warto je hodować
Inki, ich młode i towarzystwo