Dziś zostałam poproszona przez sąsiada o ocenę mikroskopową co dzieje się z jego gupikami, które od jakiegoś czasu mu zdychają. Po preparacji denata, udało mi się znaleźć na jego ciele przywry z rodzaju Gyrodactylus.
Informacje na temat przywry wg J.Antychowicza z książki „Choroby ryb akwariowych”
Opis przywry Gyrodactylus
Przywry Gyrodactylus to pasożyty o wydłużonym, grzbieto – brzusznie spłaszczonym ciele. Posiadające w przedniej części ciała płatowate wyrostki. W każdym wyrostku głowowym występuję gruczoł zawierający lepką substancję, która umożliwia utrzymywanie się pasożytów na skórze lub w skrzelach. Poniżej gruczołów z lepką substancją znajduje się przyssawka okalająca wejście do przewodu pokarmowego. W tylnej części ciała przywry znajduję się tarcza czepna zawierająca centralnie umiejscowione duże chitynowe haki połączone ze sobą płaskimi płytkami chitynowymi. U Gyrodactylus występują dwa duże haki. Na brzegach tarczy czepnej występują liczne drobne haczyki (u Gyrodactylus jest ich 16) zbudowane z chityny. Tarcze czepne przywr służą do mocnego zakotwiczenia się w skrzelach i na skórze. Larwy przywr mogą dostawać się do żywiciela w sposób czynny, przytwierdzając się do jego skóry, lub bierny – wraz z wodą przepływając przez skrzela. Larwa po przytwierdzeniu się do ryby traci niepotrzebne już rzęski i zaczyna pobierać pokarm złożony z naskórka lub nabłonka skrzeli. Szybko rośnie i osiąga wkrótce dojrzałość do rozrodu. W temperaturze stosowanej w hodowli ryb akwariowych, przywry już po kilku dniach wytwarzają larwy.
Źródło zakażenia
Źródłem zakażenia ryb akwariowych są przede wszystkim inne ryby z tego samego gatunku lub tej samej rodziny, będące nosicielem przywr. Mogą to być ryby umieszczone w akwarium bezpośrednio po przywiezieniu z ojczystego kraju egzotycznego.
Objawy
Chore ryby chudną, słabną, obserwuję się plamistość skóry, wybroczyny, a także ubytek płetw. Haki tarczy czepnej przywr z rodzaju Gyrodactylus zagłębione w naskórku ryby mogą powodować miejscowe zwiększenie wydzielania śluzu u ryby.
Leczenie
Do zwalczania przywr zaleca się formalinę, prazikwantel i flubendazol.
Ja zrobiłam kilka preparatów z denata gupika. Przywry były widoczne w preparatach wykonanych: z zeskrobiny skóry (łusek), z wybroczyny powstałej koło skrzeli i wnętrza skrzeli. W preparacie zrobionych z wnętrzności ryby żadnych pasożytów nie znalazłam (pewnie dlatego, że Gyrodactylus to przywry atakujące skórę). Ryby u sąsiada (odkąd wpuścił gupiki z importu) zaczęły mu powoli zdychać. Na ciałach gupików znajdujących się w akwarium zaczęły pojawiać się wybroczyny, a płetwy miały ubytki. Leczone były na początku podstawowymi lekami. Jednak gdy śmiertelność wzrosła spróbowaliśmy przebadać zdechłego osobnika. Teraz odpowiednia kuracja i mam nadzieję, że ryby będą się miały już lepiej
.
Gdyby ktoś potrzebował pomocy w ocenie mikroskopowej zdechłego chorego rybiego osobnika, na tyle ile potrafię służę pomocą
.
1.JPG (Rozmiar: 60,28 KB / Pobrań: 2)
2.JPG (Rozmiar: 55,29 KB / Pobrań: 2)
3.JPG (Rozmiar: 55,56 KB / Pobrań: 2)
4.JPG (Rozmiar: 38,69 KB / Pobrań: 2)
A tutaj piękna płetwa ogonowa gupika pod mikrskopem.
5.JPG (Rozmiar: 106,18 KB / Pobrań: 2)
6.JPG (Rozmiar: 135,6 KB / Pobrań: 2)
7.JPG (Rozmiar: 120,12 KB / Pobrań: 2)
Informacje na temat przywry wg J.Antychowicza z książki „Choroby ryb akwariowych”
Opis przywry Gyrodactylus
Przywry Gyrodactylus to pasożyty o wydłużonym, grzbieto – brzusznie spłaszczonym ciele. Posiadające w przedniej części ciała płatowate wyrostki. W każdym wyrostku głowowym występuję gruczoł zawierający lepką substancję, która umożliwia utrzymywanie się pasożytów na skórze lub w skrzelach. Poniżej gruczołów z lepką substancją znajduje się przyssawka okalająca wejście do przewodu pokarmowego. W tylnej części ciała przywry znajduję się tarcza czepna zawierająca centralnie umiejscowione duże chitynowe haki połączone ze sobą płaskimi płytkami chitynowymi. U Gyrodactylus występują dwa duże haki. Na brzegach tarczy czepnej występują liczne drobne haczyki (u Gyrodactylus jest ich 16) zbudowane z chityny. Tarcze czepne przywr służą do mocnego zakotwiczenia się w skrzelach i na skórze. Larwy przywr mogą dostawać się do żywiciela w sposób czynny, przytwierdzając się do jego skóry, lub bierny – wraz z wodą przepływając przez skrzela. Larwa po przytwierdzeniu się do ryby traci niepotrzebne już rzęski i zaczyna pobierać pokarm złożony z naskórka lub nabłonka skrzeli. Szybko rośnie i osiąga wkrótce dojrzałość do rozrodu. W temperaturze stosowanej w hodowli ryb akwariowych, przywry już po kilku dniach wytwarzają larwy.
Źródło zakażenia
Źródłem zakażenia ryb akwariowych są przede wszystkim inne ryby z tego samego gatunku lub tej samej rodziny, będące nosicielem przywr. Mogą to być ryby umieszczone w akwarium bezpośrednio po przywiezieniu z ojczystego kraju egzotycznego.
Objawy
Chore ryby chudną, słabną, obserwuję się plamistość skóry, wybroczyny, a także ubytek płetw. Haki tarczy czepnej przywr z rodzaju Gyrodactylus zagłębione w naskórku ryby mogą powodować miejscowe zwiększenie wydzielania śluzu u ryby.
Leczenie
Do zwalczania przywr zaleca się formalinę, prazikwantel i flubendazol.
Ja zrobiłam kilka preparatów z denata gupika. Przywry były widoczne w preparatach wykonanych: z zeskrobiny skóry (łusek), z wybroczyny powstałej koło skrzeli i wnętrza skrzeli. W preparacie zrobionych z wnętrzności ryby żadnych pasożytów nie znalazłam (pewnie dlatego, że Gyrodactylus to przywry atakujące skórę). Ryby u sąsiada (odkąd wpuścił gupiki z importu) zaczęły mu powoli zdychać. Na ciałach gupików znajdujących się w akwarium zaczęły pojawiać się wybroczyny, a płetwy miały ubytki. Leczone były na początku podstawowymi lekami. Jednak gdy śmiertelność wzrosła spróbowaliśmy przebadać zdechłego osobnika. Teraz odpowiednia kuracja i mam nadzieję, że ryby będą się miały już lepiej

Gdyby ktoś potrzebował pomocy w ocenie mikroskopowej zdechłego chorego rybiego osobnika, na tyle ile potrafię służę pomocą





A tutaj piękna płetwa ogonowa gupika pod mikrskopem.


